Of Life

Hari ni malas nak bagi salam.

I watched Buletin Utama last night, and heard something about 'budaya ilmu'. Oleh itu, wajarlah saya berasa poyo, di mana saya adalah seorang gadis [bukan wanita] yang pernah menanam cita-cita membudayakan menuntut ilmu. Serious please, saya tak buat jenaka ni.

Last few years, saya telah terjebak dalam menyambung pelajaran. Sebagai akibat, sampai sekarang tak habis lagi study. Sebab utama terjebak ialah dorongan ibu bapa, sebab sekunder ialah Mommy [aka my SV] sangat baik hati comel penyayang, tak boleh lari dengan pujukan beliau.

End up, I am now in 5th semester. Currently striving [define 'striving' please :p] to finish my writing. It's like in heaven when you are not attach to something. For 2.5 years, I've been so jovial, tak hindar kiri kanan, fikir pasal kerjaya tapi sangat suka alam sekitar pelajar yang masih boleh buat macam-macam perkara freeeeeeeeeely.

As graduated research assistant, saya dapat elaun bulanan. Yuran pun takyah fikir sebab ministry bayarkan. Ibu bapa kata, itu adalah rahmat dan rezeki, buat master pun FOC. Tetapi sekarang..

Saya asyik fikir pasal duit dan masa. Ini semua sebab nak kahwin. Lepas tu bakal mertua cakap, tak semestinya orang yang berkelulusan tinggi lebih berjaya daripada orang lain. Question is, am I tough enough to continue my PhD after this? Geran dan projek tengah tunggu saya. Kalau saya cakap cancel kat mommy, mesti mommy takkan penggal kepala saya, tapi apakah perasaan beliau?

Hem. Semua ini dunia semata-mata. Patutlah hari minggu yang lalu Muhammad Izzat cakap nak tanam saya dekat tanah perkuburan Islam dekat area Forest Height tu. Hish. Nanti kita tengok, siapa tanam siapa dulu. Ok.

Muhammad Izzat, can't wait for Thursday!!!

($_$) <--- mata duitan vs (x_x) pengsan

Sekian, assalamualaikum.

wink wink ~.^